Εισαγωγή
Η σημερινή ποίηση είναι αφιερωμένη στην άνοιξη.
Η άνοιξη συμβολίζει τη ζωή.
Η γη την περίοδο αυτή « ξυπνάει» και όλα ζωντανεύουν.
Τα φυτά ανθίζουν, επικρατεί εύκρατο κλίμα το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να
μας δημιουργούνται θετικά συναισθήματα, όπως χαρά, αισιοδοξία και καλή
διάθεση.
Η άνοιξη ξεκινάει τυπικά στις 21 Μαρτίου και λήγει με το ξεκίνημα του
καλοκαιριού.
Ο λόγος που επιλέξαμε να μιλήσουμε για την άνοιξη είναι γιατί το τελευταίο
διάστημα συμβαίνουν γεγονότα που μας θλίβουν και μας προβληματίζουν
πολύ. Γι’αυτό σκεφτήκαμε να κλείσουμε την εβδομάδα αυτή με αισιοδοξία.
Οι ποιητές των οποίων τα ποιήματα θα απαγγείλουμε είναι ο Οδυσσέας
Ελύτης με αποσπάσματα από την ποιητική
συλλογή «Τα ετεροθαλή».
Επίσης, ο Γίαννης Ρίτσος με αποσπάσματα από αφιερώματα για τα νιάτα, τη
χαρά και την ελευθερία.
Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού – Γιάννης Ρίτσος
Απόψε κοιμηθήκαμε στην αγκαλιά της Άνοιξης
ακουμπώντας το κεφάλι στην καρδιά της
ακούγαμε στον ύπνο μας τις ανάσες των πουλιών και την καρδιά μας.
Το πρωί που ξυπνήσαμε είδαμε τον ουρανό να περπατάει στην κάμαρά μας
σα γαλανό πουλί με χρυσά μάτια, που τσίμπαγε τα ψίχουλα των σκιών
που μείνανε από χθες βράδυ στο πάτωμα.
Το χώμα ποτίστηκε με φως. Δε ξεχωρίζεις φως και χώμα.
Άνοιξαν τα παράθυρα και μπήκαν μέσα τα λουλούδια
σαν ένα εύθυμο στράτευμα με κόκκινα τύμπανα και χρυσές τρομπέτες
που γυρίζει απ ́ το χθεσινό μας κήπο στη σημερινή μας καλοσύνη
Εμείς μαζεύουμε παπαρούνες και φτιάχνουμε κόκκινα ματογυάλια
και βάφουμε κόκκινο το μούτρο της γριάς βροχής
και χτυπάμε παλαμάκια κάθε φορά που ένα μπουμπούκι
σκάει απάνω στο ξερό κλαδί
Στις ξανθές πλεξούδες της Άνοιξης φύτρωσαν γαλανά κρινάκια.
Μια στιγμή να νιφτούμε και φθάσαμε.
«Άνοιξε τα παράθυρα» – Γιάννης Ρίτσος
Άνοιξε τα παράθυρα να δεις το σύμπαν ανθισμένο μ’όλες τις
παπαρούνες του αίματός μας, – να μάθεις να χαμογελάς.
Δε βλέπεις;
Καθώς απομακρύνεται η άνοιξη πίσω της έρχεται η νέα μας
άνοιξη.
Να τος ο ήλιος πάνω απ’ τις μπρούτζινες πολιτείες, πάνω απ’
τους πράσινους αγρούς μες την καρδιά μας. Νιώθω στους
ώμους το βαθύ μυρμήγκιασμα καθώς φυτρώνουν όλο πιο νέα
και πιο μεγάλα τα φτερά μας.
Ύψωσε τα ματόκλαδα. Αστράφτει ο κόσμος έξω από τη λύπη
σου.
Φως και αίμα.
Τραγούδι και σιωπή.
Καλοί μου άνθρωποι πως μπορείτε να σκύβετε ακόμη;
Πώς μπορείτε να μη χαμογελάτε; Ανοίχτε τα παράθυρα.
Για μια άνοιξη στην Αθήνα – Οδυσσέας Ελύτης
Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί
Άνοιξη χνούδι περιστέρας
Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη
Άνοιξη πίκρισμα του σκίνου
Άνοιξη σουσάμι αόρατο
Άνοιξη αίμα του βολβού
Άνοιξη μούρο αδάγκωτο
Άνοιξη χάσμα της λιποθυμίας
Άνοιξη μήτρα σκοτεινή
Άνοιξη πράξη ακατονόμαστη
Άνοιξη άνοιξη σαλπάροντας
Άνοιξη άνοιξη σημαιοστόλιστη
Άνοιξη “αντίο αντίο παιδιά!”
Το επίσημο ιστολόγιο του γυμνασίου 